Mundur nas łączy. Pokazuje, że tworzymy wspólnotę: wszyscy w całej Europie nosimy ten sam mundur i żyjemy tym samym Prawem.
Mundur jest "tablicą", która pokazuje etapy rozwoju osobistego harcerza, pełnione przez niego funkcje i zdobyte sprawności.
Mundur jest piękny, rozwija poczucie piękna, pomaga tworzyć radosną atmosferę.
Noszenie munduru
Mundur nie jest własnością danego harcerza, lecz całej Federacji. Zakładając mundur, stajemy się "wizytówką" Federacji Skautingu Europejskiego. Dlatego należy dbać o to, żeby mundur był zawsze kompletny według zasad opisanych w ceremoniale, bez dodawania i bez ujmowania czegokolwiek, oraz żeby był czysty i pielęgnowany.
Kilka zasad ogólnych co do noszenia munduru:
- Koszulę nosi się z rozpiętym górnym guzikiem oraz podwiniętymi rękawami, co oznacza gotowość do pracy. Dopuszczalne są także krótkie rękawy.
- Chustę nosi się na kołnierzyku koszuli lub na swetrze.
- Sweter opuszcza się na spodnie lub spódnicę. Kołnierzyk koszuli nie powinien być wyłożony na sweter. Na sweter naszywa się wszystkie oznaczenia noszone na koszuli.
- Noszenie swetra: podczas apelów oraz uroczystych chwil powinna być cała jednostka umundurowana jednolicie (tzn. wszyscy ubrani albo w swetry albo bez nich, zgodnie z tym jak jest ubrany szef). O jednolite umundurowanie warto jednak dbać także podczas innych zajęć.
- Beret jest częścią munduru i powinien być zawsze noszony na głowie – z wyjątkiem modlitwy oraz przebywania w pomieszczeniach (harcerze).
- Ubranie na deszcz: granatowa kurtka (dla wszystkich).
- Białe rękawiczki są noszone wyłącznie przez osobę noszącą sztandar lub przez poczet flagowy.
- W czasie obozów i gier szef powinien kierować się wyczuciem i zdrowym rozsądkiem. Podczas niektórych zajęć i przy różnych warunkach meteorologicznych harcerze nie muszą być cały czas w mundurach. W takim przypadku należy zadbać o to, by cała jednostka nosiła podobny ubiór (ta sama forma i kolor), który będzie ponadto odzwierciedlał styl i ducha skautowego (np. granatowe koszulki z krzyżem FSE).
- Szefowie wilczków oraz harcerzy noszą mundur wędrownika. Podczas zajęć swoich jednostek noszą chustę szczepu zamiast chusty brązowej oraz krótkie spodenki, chyba że konkretna sytuacja wymaga założenia długich (np. na Mszę świętą, spotkanie z rodzicami, itp.).
Mundur harcerza
- Beret granatowy.
- Koszula beżowa z naszywkami, rękawy koszuli są zawsze podwinięte, ostatni guzik kołnierzyka jest zawsze rozpięty.
- Krótkie spodenki granatowe sztruksowe (długość na szerokość dłoni przed kolana), pasek skórzany z klamrą FSE.
- Skarpetki granatowe (na uroczystości mogą być białe).
- Sweter granatowy z naszywkami, opuszcza się na spódnicę/spodnie, kołnierzyka koszuli nie wykłada się na sweter.
Insygnia harcerzy
- Krzyż na Przyrzeczenie
Metalowy ośmioramienny krzyż z lilijką wpisany w obręcz z napisem FSE. Jest on wręczany w chwili złożenia Przyrzeczenia i przypinany do beretu; nosi się go nad lewą skronią. - Tkany krzyż FSE
Jest noszony począwszy od założenia munduru (od Przysięgi Wierności) pośrodku lewej kieszeni koszuli tło beżowe i w tym samym miejscu na swetrze (tło granatowe). - Plakietka StowarzyszeniaPlakietkę z napisem Skauci Europy SHK "Zawisza" FSE nosi się tuż nad patką prawej kieszeni koszuli lub w odpowiadającym miejscu na swetrze.
- Flaga narodowa
Nosi się ją naszytą bezpośrednio nad plakietką Stowarzyszenia. - Plakietka szczepu
Jest noszona bezpośrednio pod wszyciem prawego rękawa. Umieszcza się na niej pełną nazwę szczepu. - Herb chorągwi
Jest on noszony na prawym ramieniu bezpośrednio pod plakietką szczepu. - Chusta szczepu
Harcerze noszą chusty w barwach szczepu. Chustę otrzymuje się podczas ceremonii Przysięgi Wierności. Pierścień do chusty jest potrójnie skręcany, zrobiony ze skórzanego rzemyka o kwadratowym przekroju. Chustę nosi się na kołnierzyku koszuli lub na swetrze. - Nawęz zastępu
Dwie tasiemki długości 25 cm i szerokości 2 cm w barwach zastępu, złożone na pół i zawieszone na sznureczku na lewym naramienniku koszuli i w tym samym miejscu na swetrze. Nawęz otrzymuje się podczas Przysięgi Wierności. Barwy zastępu są te same co barwy proporca, które znajdują się w katalogu nazw i barw zastępów. Tasiemka zewnętrzna nawęzu odpowiada kolorowi sylwetki zwierzęcia, a tasiemka wewnętrzna kolorowi tła proporca. - Zastępowy
Nosi dwie białe tasiemki naszyte pionowo po obu stronach fałdy lewej kieszeni koszuli oraz biały sznur. Tasiemki mają taką samą długość jak kieszeń i szerokość 2 cm. - Czołowy
Nosi białą tasiemkę naszytą pionowo pośrodku lewej kieszeni koszuli, przechodzącą niejako pod naszywką z krzyżem (oskrzydlając ją z góry i z dołu). Nie ma obrzędu mianowania czołowego. - Odznaka stopnia
Nosi się na lewym rękawie, tuż pod końcem nawęzu zastępu. Stopnie są przyznawane podczas Sądu Honorowego. Sama odznaka zaś jest wręczana oficjalnie przez drużynowego na apelu. Oznaczenia stopnia nie są gromadzone na mundurze, lecz zastępowane naszywką aktualnie posiadanego stopnia: wywiadowca/tropicielka – lilijka biało-zielona, ćwik/pionierka – lilijka biało-czerwona. - Oznaczenie funkcji
Każdy członek zastępu pełni odpowiedzialną funkcję w zastępie. Doskonali się w technice z nią związanej i naucza jej pozostałych członków zastępu. Jest także odpowiedzialny za dobre wykonanie tej techniki, gdy ta jest używana przez zastęp. Do niego też należy opieka nad sprzętem związanym z daną techniką. Naszywkę funkcji nosi się nad plakietką Stowarzyszenia. Naszywkę wybiera się spośród istniejących odznak sprawności, tak by pasowała do danej techniki. Oprócz funkcji w zastępie pełnione są także obowiązki. Nie nosi się jednak żadnych oznaczeń pełnionego obowiązku. - Sprawności
Przyszywa się je na prawym ramieniu w kolejności otrzymania, od góry do dołu rękawa, zaczynając 1 cm pod herbem chorągwi. Umieszcza się je jedna obok drugiej, tak by się zazębiały i tworzyły wspólny wielobok. Sprawności można zdobywać dopiero po otrzymaniu stopnia wywiadowcy/tropicielki. - Patenty mistrzowskie
Nosi się je nad lewą kieszenią. Nie mogą być one zdobywane przed otrzymaniem stopnia ćwika/pionierki.
